Εισαγωγή από το Βιβλίο «Ιστορία Θρίλερ»
Εισαγωγή από το Βιβλίο «Ιστορία Θρίλερ» Βίος Οσίου Συμέων του Ανυπόδητου
Τό νά ἀνάψεις ἕναν προβολέα μέσα στό καταμεσήμερο, φυσικά καί δέν προσφέρεις κάτι. Ὅταν ὅμως τόν ἀνάψεις μέσα στά βαθιά μεσάνυκτα, αὐτό εἶναι προσφορά. Αὐτό (προβολέας στό σκοτάδι!) ἦταν ὁ ὅσιος Συμεών γιά τήν μαύρη ἐποχή πού ἔζησε. Θά τό δοῦμε.
29 Μαϊου 1453 μ.Χ. Ἡμέρα Τρίτη τῆς Πεντηκοστῆς· ὥρα δύο καί μισή τό μεσημέρι. «Μαύρη» ἡμέρα καί ὥρα. Τέτοια ἡμέρα καί ὥρα ἡ περίφημη Κων/πολη, πού ἐπί χίλια (!) χρόνια δέσποζε στήν οἰκουμένη, (μοναδικό φαινόμενο στήν παγκόσμια ἱστορία), ἔπεσε στά χέρια τῶν ἀλλοθρήσκων καί ἀλλοφύλων Τούρκων.
Οἱ εἰσβολεῖς καί κατακτητές μπαίνοντας στήν Πόλη, «ἅρπαζαν καί αἰχμαλώτιζαν ὅσους συναντοῦσαν μπροστά τους, ἐνῶὅσους ἀντιστέκονταν τούς ἔσφαζαν. Ἡ γῆ εἶχε σκεπαστεῖἀπό πτώματα. Τό θέαμα ἦταν τρομερό! Ἄκουγες δυνατές κραυγές καί κλάματα, ἔβλεπες ἀνθρώπους κάθε ἡλικίας νά αἰχμαλωτίζονται. Ἀρχόντισσες καί νέες πού εἶχαν ἀφιερωθεῖ στό Θεό, σύρονταν ἔξω ἀπό τίς ἐκκλησιές, τίς τραβοῦσαν ἀπό τά μαλλιά τῆς κεφαλῆς τους, καί αὐτές ἔκλαιγαν καί ὀδύρονταν.
Στή μεγάλη ἐκκλησιά τῆς Ἁγίας Σοφίας εἶχαν ἐγλεισθεῖ χιλιάδες χριστιανοί, γιά νά σωθοῦν ἀπό τό μαχαίρι τοῦ κατακτητή. Οἱ κατακτητές μέ τά τσεκούρια ἔσπασαν τίς μεγάλες καί βαριές πόρτες της, μπῆκαν μέσα στήν στήν ἐκκλησιά καί τούς κατέσφαξαν! Ἡ μεγάλη ἐκκλησιά πλημμύρισε ἀπό αἷμα καί ἀπό πτώματα! Ὁ Άμιράς Μουχαμέτης βούτηξε τήν παλάμη του στό αἷμα, πάτησε πάνω σέ σωρούς ἀπό πτώματα, καί σημάδεψε μέ τήν ματωμένη του παλάμη, ψηλά μιά κολόνα τῆς Ἁγιάς Σοφιάς (σημάδι πού φαίνεται μέχρι σήμερα), «καθιερώνοντάς» την ὡς τζαμί. Τό χειρότερο: Πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα ἔτρωγαν καί χρόρευαν. Βίαζαν (πάνω στήν Ἁγία Τράπεζα) ἄνδρες, γυναῖκες καί παιδιά!
Ὁ μεγάλος σταυρός, πού ἦταν ὑψωμένος στήν κορυφή τοῦ κεντρικοῦ θόλου τῆς Ἁγιᾶς Σοφιᾶς (βλέποντας αὐτά τά φοβερά) ἔπεσε στή γῆ κάνοντας ἕνα φοβερό κρότο, πού ἀκούσθηκε μέχρι σέ ὅλη τήν Πόλη ἀκόμα καί πιό πέρα! Ἐνῶὁἥλιος πρός στιγμή ἐσκοτίσθη! Λές καί ἦταν Μεγάλη Παρασκευή! (Στῆβεν Ράντσιμαν, Ἡ Ἅλωση τῆς Κων/πόλεως, ἐκδόσεις Μπεργαδῆ, σελ. 33-44).
Αὐτό δέν ἦταν τό τέλος, ἀλλά ἡ ἀρχή ἑνός μεγάλου κακοῦ, τῆς φοβερῆς τουρκοκρατίας πού κράτησε 400 ὁλόκληρα χρόνια!
Οἱ κατακτητές, προκειμένου τώρα στήν ἀρχή, νά στεριωθοῦν καλά στά «πάτρια ἐδάφη μας», κατέφυγαν στό φοβερό παιδομάζωμα. Ἅρπαζαν ἑλληνόπουλα, ἀγόρια, ἀπό πέντε χρονῶν μέχρι 18 χρονῶν, τούς ἄλλαζαν τήν πίστη, καί τά ἔκαναν γενίτσαρους, δηλαδή φανατικούς Τούρκους στρατιῶτες! (Ἴσα μέ 1.000.000 Ἑλληνόπουλα ἁρπάχθηκαν κατά τό παιδομάζωμα!). Καί δέν ἅρπαζαν ὅποια κι ὅποια, ἀλλά ἔπρεπε νά ἦταν γερά καί ἀρτιμελῆ καί προπαντός ἀνύπαντρα! Γιατί οἱ κατακτηκτές τά ἤθελαν ἀφιερωμένα στὸ «καθῆκον» τους· χωρὶς περισπασμούς καὶ συναισθηματικές ἐξαρτήσεις ἀπό γυναῖκες καὶ παιδιά. Καί μπορεῖ μιά οἰκογένεια νά εἶχε καί 3 καί 4 καί 5 ἀγόρια, ἀνύπαντρα, ὑγιῆ καί ἀρτιμελῆ.Ἔ! Τά ἅρπαζαν ὅλα (!), ξεκληρίζοντας ἔτσι ὁλόκληρη τήν οἰκογένεια! Καί ἄλλα πολλά καί φοβερά!
Ὁ Συμεών γεννήθηκε τό ἔτος 1486. Στό ξεκίνημα τῆς Τουρκοκρατίας· μόλις 33 (!) χρόνια μετά τήν πτώση τῆς Βασιλεύουσας. Ὁ πόνος ἀπό τήν ἀπώλεια τῆς Πόλης ἦταν ἀκόμα «φρέσκος» στή ματωμένη του καρδιά. Ὁ θρῆνος καί τά μοιρολόγια τῶν σκλαβωμένων μας συνεχίζονταν ἀκόμα. Καί δέν ὑπῆρχε κανείς νά τούς παρηγορήσει, νά χύσει λίγο φῶς μέσα στό βαθύ αὐτό σκοτάδι! Δέν ἀκουγόταν πουθενά ὁ παρήγορος λόγος Θεοῦ, παρά μόνο τό …Κοράνι! Παντοῦ σκοτάδι, ἀπελπισιά!
Ὁ ὅσιος Συμεών καί τί δέν ἔκανε γιά νά στηρίξει τούς σκλαβωμένους μας χριστιανούς. Περιόδευε (ξυπόλυτος!) πόλεις καί χωριά, παρηγορώντάς τους καί ἐνισχύοντάς τους!
Κανείς δέν ξέρει, ποιά θά ἦταν ἡ «τύχη» τους, (ἔθνους-Ἐκκλησίας, ἴσως νά χανόταν καί τά δυό!), ἄν στήν κρίσιμη αὐτή καμπή, δέν ἐπενέβαινε αὐτός ὁ ξυπόλυτος ὅσιος καλόγηρος καί δέν γινόταν ἀνάχωμα μπρός στόν κατήφορό τους…!
Ἐκπληκτικό! Ἡ «τύχη» τοῦ ἔθνους μας καί τῆς Ἐκκλησίας μας (!), στά μαῦρα ἐκεῖνα χρόνια, εἶχε «πέσει» στό μαῦρο ράσο, (πού σκόρπιζε ἐλπίδα!) μέ πρωτοπόρο τόν ἱερομόναχο ὅσιο Συμεών τόν ξυπόλυτο!
